welzijn & zorg

Arbeidsmatige activiteiten: ‘Geen vergoeding, wel voldoening’

Hestia vzw, werkvloer voor arbeid en zorg
27.09.2021
Foto's
Jan Locus

Hestia vzw, onderdeel van de Alexianen Zorggroep Tienen, ondersteunt psychisch kwetsbare mensen op vlak van onder meer beschut wonen en activering. Sinds 1994 kunnen mensen die geen werk vinden in het gewone werkmilieu in het activiteitencentrum van Hestia zinvol werk op maat uitvoeren met behoud van hun vervangingsinkomen. Melanie Kerpetzidis (33) werkt er sinds twee jaar en vertelt wat dat voor haar betekent.

Melanie was psychiatrisch verpleegkundige, maar werd omwille van een depressie opgenomen in de kliniek Alexianen Tienen. Om haar herstel te bevorderen startte ze als medewerker arbeidsmatige activiteiten (AMA) in het activiteitencentrum, waar ze verschillende taken voor haar rekening neemt. “Ik doe vooral semi-industrieel werk; bandwerk zonder band zeg maar. Dat kan vanalles zijn: chocolaatjes of colsonbandjes inpakken, tetradoeken plooien, naaikits samenstellen, … Repetitieve taken op mijn eigen tempo”, vertelt Melanie. “Vaak werk ik met verschillende collega’s samen aan één tafel. Op die manier helpen we elkaar en tijdens het werk wordt er gepraat en gelachen; er is een fijne sfeer.”

Sterker zelfbeeld

Het activiteitencentrum biedt heel wat verschillende jobs. Naast de semi-industriële werkvloer is er een hout- en een textielatelier, een carwash en een winkeltje waar de handgemaakte producten uit het atelier worden verkocht. Medewerkers onderhouden ook de tuinen van de huizen van Hestia Beschut Wonen. “Onze mensen kiezen zelf welk werk ze doen. Iedereen heeft talenten, mogelijkheden en interesses, en daar gaan we samen naar op zoek”, zegt Hanne Vanreppelen, ergotherapeute en AMA-begeleidster. “We bieden mensen succeservaringen zodat hun zelfbeeld sterker wordt en ze opnieuw vertrouwen krijgen in hun eigen capaciteiten.”


Melanie, AMA-medewerker: “Mijn zelfbeeld, dat kreeg ik hier terug.”
Melanie knikt. “Toen ik hier aankwam, was ik het geloof in mezelf én in de hulpverlening kwijt. De hulp en de begeleiding die ik hier krijg geven me weer hoop en vertrouwen in mezelf en anderen. Ik heb nog steeds ups en downs, maar ik zie nu vaker mijn ups. Mede door de verantwoordelijkheid die ik krijg op mijn werk. Want ik voer niet alleen taken uit maar mag ook controleren, tellen, noteren, rapporteren en soms uitleg geven aan collega’s. Doordat ik complimentjes en erkenning krijg, voel ik me gewaardeerd en geloof ik weer in mijn eigen kunnen. Mijn zelfbeeld, dat kreeg ik hier terug. AMA bieden me structuur, uitdagingen, leermomenten en sociale contacten. En voor alles kan ik bij mijn begeleiders terecht, ook met persoonlijke problemen. Hestia, dat is mijn veilige haven.”

Drie halve dagen per week werkt Melanie in het centrum, daarnaast werkt ze ook twee halve dagen per week als AMA-medewerker in een dierenasiel in de buurt. Hestia leidt medewerkers immers ook toe naar externe werkposten. “In het begin ging ik wandelen met de honden, maar ook daar groeiden mijn verantwoordelijkheden. Als er nieuwe honden komen, leer ik ze in de speelweide ook basiscommando’s aan en kijk ik of ze al luisteren naar hun naam, hoe ze reageren op mensen, en of ze al klaar zijn om te gaan wandelen. Ontzettend fijn werk”, glundert ze. “AMA bieden me misschien geen vergoeding, maar wel voldoening.”

“Onze medewerkers krijgen ook wel extraatjes, zoals een barbecue of etentje, een kerstcadeautje of een verjaardagskaart”, vult Hanne aan. “Maar AMA bieden vooral de latente voordelen van werk: structuur, zingeving, verantwoordelijkheid, zelfvertrouwen, … AMA stimuleren herstel, voorkomen herval en bieden mensen de kans om iets bij te leren en zich nuttig te voelen.”

Een echte werkvloer

Volgens Els Van De Sompel, teamcoördinator van het team activering van Hestia, bieden AMA ook status, een maatschappelijke rol. “Onze medewerkers maken zich ’s ochtends net als anderen klaar om te gaan werken. Hun kinderen en buren zien hen vertrekken naar hun werk, dat betekent iets. Om AMA ook echt als ‘werk’ te doen aanvoelen en mensen arbeidsattitudes aan te leren om ze zo goed mogelijk voor te bereiden op de arbeidsmarkt, is er op onze werkvloer ook een prikklok en moeten mensen verlof aanvragen.”

“AMA stimuleren herstel, voorkomen herval en bieden mensen de kans om iets bij te leren en zich nuttig te voelen.”“We zien onszelf als een minibedrijf en AMA-deelnemers zijn onze medewerkers”, voegt Hanne toe. “Zij vormen echt onze organisatie en zijn de essentiële schakels van ons bedrijf. Want ze zorgen er niet alleen voor dat onze werkopdrachten worden uitgevoerd, maar ze nemen ook verantwoordelijkheden op, denken mee na en geven zelf ook aan hoe het soms nog beter kan.”

Melanie bevestigt dat AMA ook voor haar aanvoelen als echt werk, maar ze streeft wel naar een betaalde job. “Ik zou nooit meer terug kunnen naar mijn werk van vroeger, maar volg nu een traject om de stap naar de arbeidsmarkt te zetten. Via de HerstelAcademie volg ik de cursus ‘Train-de-trainer’. Mijn doel is om sessies te geven aan lotgenoten; om als ervaringsdeskundige aan de slag te kunnen gaan.”


Hanne Vanreppelen (links) en Els Van De Sompel (rechts). 
“Net zoals Melanie hebben de meeste AMA-medewerkers van het activiteitencentrum nog altijd de droom om door te stromen naar de reguliere arbeidsmarkt”, zegt Els. “Wij nemen hen die droom niet af, maar gaan samen met hen aan de slag om hen stap voor stap, op hun eigen tempo, hun doelen te helpen realiseren.”
"AMA-medewerkers zijn de essentiële schakels van onze organisatie; ze doen veel meer dan enkel werkopdrachten uitvoeren.” 

In 2020 werkten er 165 mensen in het activiteitencentrum, waarvan 105 erkende AMA-medewerkers. “Niet iedereen werkt onder het AMA-statuut, omdat sommige mensen dat niet willen of omdat dat niet mogelijk is doordat ze bijvoorbeeld ouder zijn dan 65”, legt Els uit. “Een knelpunt van AMA, omdat de medewerkers van Hestia vaak een nogal beperkt sociaal netwerk hebben en de werkvloer hen juist sociale contacten biedt”, meent Els. “Als mensen ouder worden, nemen de noden en de begeleiding dikwijls juist nog toe. Ondersteuning, zingeving en sociale contacten blijven immers ook voor pensioengerechtigden essentieel.”