"Het gezin is dood, leve de gezinnen"

"Niet alleen stijgt de gemiddelde leeftijd bij de start van het eerste samenwonen, ook worden sinds kort bijna alle huwelijke voorafgegaan door ongehuwd samenwonen", zegt het kenniscentrum. In 2015 werden 25.000 huwelijken afgesloten, in 1970 waren er dat nog 42.000, een daling met 40 procent. Het aantal echtscheidingen vervijfvoudigde bijna van 2.500 in 1970 naar 11.800 in 2015. "De kans op een echtscheiding en de kans op de ontbinding van wettelijke samenwoning evenaren elkaar", aldus het kenniscentrum. "De kans op de ontbinding van een samenwonen zonder wettelijke regeling, blijft groter dan bij gehuwd samenwonen", zeggen de onderzoekers.

Vlaanderen telde vorig jaar 635.000 huishoudens bestaande uit gehuwde koppels met kinderen, in 1970 waren er dat 880.000. Het aantal ongehuwde koppels met kinderen steeg in die periode van 25.000 naar 190.000, het aantal alleenstaande ouders van 148.000 tot 226.000.

"Ouderschap in termen van samenwonen van ouders met kinderen op een bepaald moment komt steeds minder voor. Ook zijn steeds minder de twee ouders de twee biologische ouders van alle inwonende kinderen. Vroeger was partnerschap en ouderschap door het huwelijke strikt met elkaar verbonden, terwijl er nu zowel in het partnerschap als in het ouderschap veel meer verschillen zijn", merkt onderzoeker Dirk Luyten op. Hij pleit voor een meer expliciet gezinsbeleid, het verdwijnen van het huwelijksgezin maakt het beleidstechnisch wel moeilijker.

"We pleiten ervoor om een duidelijker onderscheid te maken tussen gezinsrelaties en andere sociale relaties", zegt Luyten. "Gezinnen zijn geen willekeurige netwerken, het zijn sterke sociale netwerken die van een eigen orde zijn. Hoewel gezinnen soms bijzonder kwetsbaar zijn, zien we dat gezinsrelaties meer dan andere sociale relaties blijvend en niet vrijblijvend zijn. De leden van een gezin kunnen spontaan rekenen op solidaire ondersteuning, opvang en zorg gewoon omdat men familie is van elkaar. Daarmee willen we ook niet zeggen dat men alle zorg en opvang op de gezinnen moet afschuiven. Wij pleiten er wel voor om de maatschappelijke waarde van gezinnen en het bijzondere van gezinsrelaties meer te benoemen en te ondersteunen, zonder daarbij een bepaald gezinstype als ideaal voorop te stellen."

http://www.hig.be/node/604

 

(Belga)