Extra middelen voor persoonsvolgende ondersteuning personen met niet-aangeboren hersenletsel
Personen met een niet-aangeboren hersenletsel (NAH) hebben vaak problemen op vlak van zelfredzaamheid en psychosociaal functioneren. Dit maakt persoonlijke assistentie voor hen noodzakelijk. Personen met een niet-aangeboren hersenletsel hebben vaak een lange revalidatieperiode te gaan. Een aantal personen heeft na die periode dermate specifieke zorg nodig dat er voor de zwaarst zorgbehoevenden onder hen extra ondersteuning nodig is.
Op initiatief van de minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin heeft de Vlaamse Regering het besluit goedgekeurd waardoor deze mensen de revalidatiecentra kunnen verlaten en in afwachting van hun persoonsvolgende financiering toch terecht kunnen in een voor hen aangepaste setting.
“Hierdoor kan de persoon de professionele zorg en ondersteuning krijgen die hij nodig heeft, maar kan eveneens de nabijheid van familie en vrienden gegarandeerd worden. In 2018 en 2019 maken we hiervoor ruim 5 miljoen euro vrij", aldus de minister.
Niet-aangeboren hersenletsels zijn een beschadiging van hersenweefsel die na de geboorte is ontstaan en resulteert in stoornissen op fysiek, sensorisch, cognitief of emotioneel functioneren. Mensen die een NAH overkomt kenmerken zich door een zware ondersteuningsnood. Voor sommigen wordt na het doormaken van het trauma (bv. een verkeersongeval) zeer snel duidelijk dat de gevolgen ernstig zijn en ook met gespecialiseerde revalidatie en opvolging uit expertisecentra niet meer terug naar huis kunnen keren. Een verder verblijf in een ziekenhuis of revalidatiecentrum gebeurt in die situaties niet langer op maat van de persoon zelf. De principiële goedkeuring van de versnelde procedure voor NAH of tetraplegie biedt nu ook voor deze groep een oplossing op maat: samen met het revalidatiecentrum of ziekenhuis wordt een snelle overstap mogelijk gemaakt naar een vergunde zorgaanbieder dicht bij huis.
Wat is PVF?
Met de invoering van de persoonsvolgende financiering (PVF) voor meerderjarige personen met een handicap werd het fundament gelegd voor een systeem van zorg en ondersteuning dat steunt op de principes van zelfregie, participatie en inclusie. Het is de persoon zelf die, volgens eigen wil en wensen, ondersteuning kan organiseren op de manier die het best bij zijn noden en wensen aansluit.
In de periode van 2014 tot 2019 werd een substantiële budgettaire injectie gegeven van ruim 330 miljoen euro extra om meer zorggarantie te creëren voor personen met een handicap. Speciale nadruk ligt op de investering in meer zorggarantie voor de personen met de zwaarste ondersteuningsnood.