Laura volgt les op haar slaapkamer

Toen Laura in het vierde middelbaar zat, ging op een avond plots het licht uit bij haar. “Het ging niet meer”, vertelt ze. “Ik had wat schooltaken voor me uit geschoven en had geen overzicht meer. Ik kon alleen nog maar huilen en voelde me leeg.” Gelukkig kon ze snel bij een kinderpsychiater terecht. Die stelde een depressie vast. Tegelijk benadrukte zij het belang van school. Als volwassene kan je een lange tijd thuisblijven van je werk en de draad weer oppikken. Maar als je er als jongere een jaar tussenuit gaat, loop je een zware achterstand op tegenover je leeftijdsgenoten.

Aanvankelijk ging Laura samen met haar school en ouders op zoek naar een leerkracht voor Tijdelijk Onderwijs Aan Huis (TOAH). Dat bleek niet voor alle vakken even eenvoudig en was ook beperkt tot een paar uurtjes per week. In het begin was Laura tot niet veel meer in staat, maar na een aantal weken kon ze meer aan. “We waren blij dat we toen in contact kwamen met Bednet”, zegt Laura. “Bjorn, de consulent van Bednet, heeft alles heel goed uitgelegd en begeleid. Hij heeft echt het verschil gemaakt.”

 

“Ik heb toffe klasgenoten en wilde graag met deze klas naar het vijfde middelbaar gaan. Zonder Bednet was dat niet gelukt.”

Met de hulp van een klasgenoot die de chatfunctie van Bednet bediende, en een andere die werkblaadjes en toetsen scande, kon Laura bijna probleemloos de lessen volgen. Om het sociale contact te behouden, bleef de camera ook in de speeltijden aan zodat ze met een paar vriendinnen kon praten. Het maakte de drempel om terug een paar uurtjes per week naar school te gaan alvast kleiner. “En toen iemand met cake trakteerde voor zijn verjaardag, zat ik te kijken naar een hele klas die zat te snoepen. Ze hebben dan voor mij een stuk cake op de scanner gelegd. De gedachte telt”, lacht Laura. Die situaties hielpen wel om de band met de klas te behouden.