welzijn & zorg

Studenten draaien acht weken mee op de PAAZ-afdeling

Sevtzan leert op stage de psychiatrische afdeling kennen
22.08.2017
Foto's
A.Soens

Sevtzan nam voor acht weken de functie van adjunct-hoofdverpleegkundige op zich. Samen met collega-studenten verpleegkunde nam ze de psychiatrische afdeling van AZ Nikolaas over, onder begeleiding van een groot team aan verpleegkundigen, opvoeders, therapeuten, psychologen en psychiaters. “In begin waren we wel wat bang om in het water gegooid te worden, maar alles ging geleidelijk aan en de verpleegkundigen van de afdelingen waren steeds aanwezig. Zo leerden we zwemmen.”

Sevtzan is laatstejaarsstudente verpleegkunde en vroedkunde. Ze werkt deze zomer haar eindwerk af, maar is al zeker van een job. Ze start op 1 oktober op de spoedafdeling van AZ Nikolaas.

Van vroedkunde over psychiatrie naar de spoedafdeling

“Vroedkunde was mijn eerste liefde”, zegt Sevtzan. “Omdat ik meer wilde bijleren over vroedkunde, startte ik ook met de opleiding verpleegkunde. De stage op de spoedafdeling heeft me overtuigd. Daar hoor ik thuis.” Vroeger had je in de opleiding verpleegkunde drie afstudeerrichtingen: ziekenhuis, psychiatrie en sociale verpleegkunde. “Nu krijgen we van alle disciplines info en kunnen we via stage ontdekken waar we meer willen over leren.”

Tijdens haar eerste stage op de spoedafdeling, leerde ze dat 50% van de mensen op de PAAZ-afdeling, er komen via spoed. “Ik begon mijn stage psychiatrie om dat ik tijdens de spoedstage weinig vat kreeg op hoe je met mensen met die problematiek moest omgaan. Je kent wel enkele theoretische werkwijzen. Tijdens de triage worden rake vragen gesteld, of iemand zelfmoordplannen heeft en hoe concreet die zijn. Die zijn van belang om de ernst van de situatie in te schatten, maar de eerste opvang is minstens zo belangrijk. Ik wou leren hoe je deze mensen het beste kan helpen. Je kan niet continu aanwezig zijn op de spoedafdeling bij een patiënt, je kan wel zorgen voor een goeie eerste opvang en luisteren naar de persoon.”

De PAAZ-afdeling

De volgende stage zou dus een bijzondere worden: een leerwerkplek. Samen andere studenten verpleegkunde zou ze 8 weken meedraaien op de PAAZ-afdeling.  “Ik was de enige die nog geen stage gelopen had op een psychiatrische afdeling. We werden goed begeleid en konden gesprekken volgen om ze nadien zelf aan te gaan. Medicatie werd altijd in bijzijn van een verpleegkundige gegeven.”

Op de PAAZ-afdeling zijn er dagelijks verschillende opnames van mensen die in crisis verkeren, mensen die plotseling niet meer zien hoe het verder kan. De opnamereden is zéér divers: van middelenmisbruik tot depressie, van angst tot doodsangst. Een ding hebben ze gemeen: ze zijn moedig want ze durven om hulp te vragen. “Ook ik had vooroordelen over de psychiatrie. Ik kende niemand die er ooit mee in aanraking was gekomen en wist niet goed wat te verwachten. Het ging om een open afdeling: de patiënt moet zelf willen en is vrij om te vertrekken, mensen worden niet opgesloten. Hij of zij kan in het weekend naar huis als dat past in de behandeling.”

De studenten werkten in twee ploegen per vijf studenten, samen met twee verpleegkundigen van de afdeling. “In de eerste week kregen we veel informatie over de patiënten en de werking van de afdeling. De tweede week konden we meevolgen met de ervaren verpleegkundigen en nadien draaiden we zelf mee. In het begin overstelpten we de verpleegkundigen met vragen, maar na enkele weken waren we deel van het team.”
Tijdens deze stage krijgen studenten een totaalbeeld op het beroep verpleegkunde. Alle verpleegkundige competenties worden geoefend. Ze dragen een grote verantwoordelijkheid en worden voortdurend uitgedaagd om te streven naar de beste zorg voor elke patiënt.

“Mensen in de PAAZ-afdeling zijn mensen zoals jij en ik en willen ook zo behandeld en aangesproken worden. Verpleegkundigen dragen dan ook gewone kledij, de witte kledij wordt pas aangedaan bij verzorging van wonden of bloedafname. Die gewone kledij helpt bij het aangaan van een gesprek en het normaliseren van de situatie. Die kledij moest uiteraard wel gepast zijn en met korte mouwen omwille van de handhygiëne.” 
Op acht weken hebben stagiairs niet alle mogelijk situaties gezien. “Je hebt nog theoretische ondersteuning en praktische hulp nodig bij specifieke gevallen. Het gesprek durven aangaan vergt ervaring. Je moet concrete vragen durven stellen in plaats van steeds rond de pot te draaien. Je leert in te schatten wat je aan wie mag vragen en op welke manier, met de gevoeligheden van elke persoon in het achterhoofd.”

Sinds een aantal jaren worden leerwerkplaatsen ingericht in AZ Nikolaas. Meelopen in een leerwerkplaats is voor laatstejaarsstudenten een unieke ervaring die veel verder gaat dan een klassieke stage. Door de grote meerwaarde van het project breidde het project dit jaar uit naar vier leerwerkplaatsen. Naast de leerwerkplaats op de psychiatrische afdeling (Temse), zijn er leerwerkplaatsen op pediatrie (campus Sint-Niklaas), cardiologie (campus Sint-Niklaas) en geriatrie (campus Beveren). 

“Als verpleegkundestudent kan je ervaring opdoen in de verschillende deelgebieden.  Je leert disciplines kennen en voelt aan wat je ligt.  Het is steeds goed om je te specialiseren. Dat wordt ook gevraagd op afdelingen. Na een jaar ervaring ben ik ook van plan om de banaba Spoed en Intensieve Zorgen te volgen. Eerst volledige inzet om alles op spoed onder de knie te krijgen, nadien wil ik nog extra kennis opbouwen”, besluit Sevtzan.
Sevtzan is nog steeds even enthousiast over haar studiekeuze en is zowat een officieuze ambassadeur te noemen. “Er zijn nog veel verpleegkundigen nodig en het is een leuke job dus waarom zou ik geen reclame maken?”