Trots op sociaal werk
Eind mei vond de Sociaalwerkconferentie plaats, hét evenement voor iedereen die bij sociaal werk betrokken is. Sociaal werkers vind je overal: in cultuur, welzijn, gezondheid, onderwijs, huisvesting of justitie. Hoe divers dat werkveld ook is, ze streven allemaal samen naar het realiseren van mensenrechten en sociale rechtvaardigheid. Dat zijn belangrijke wegwijzers om voor ogen te houden in een wereld die steeds complexer en diverser wordt.
‘Wie wil werken, kan werken’, klinkt het steeds vaker. Het individuele schuldmodel steekt de kop op in onze samenleving. Het is een miskenning van de moeilijke omstandigheden waarin veel mensen geboren worden en opgroeien, waar geen keuze of schuld aan te pas komt. Steeds vaker treffen nieuwe uitsluitingsmechanismen de meest kwetsbaren.
Groepen sociaal werkers uit de verschillende domeinen bereidden vorig jaar de Sociaalwerkconferentie voor en zetten de krachtlijnen uit. Ze debatteerden over hoe sociaal werk de uitdagingen van vandaag het hoofd kan bieden. Denk aan vermaatschappelijking van welzijn en zorg, vermarkting, strijd tegen onderbescherming, diversiteit en de roep naar meer veiligheid. Ze keken daarbij niet alleen kritisch naar wat rondom het sociaal werk gebeurt, maar ook naar de praktijk van het sociaal werk zelf, en het perspectief van de gebruikers en de samenleving daarop.
Fotograaf Philippe Swiggers volgde in de aanloop naar de conferentie sociaal werkers in heel Vlaanderen. Hij legde het gezicht van het sociaal werk vast in een realistische fotoreeks. In het dossier (vanaf p. 13) krijg je alvast een voorproefje. “Het is heel mooi om te zien hoeveel vertrouwen en respect er kan zijn tussen een sociaal werker en zijn cliënt. Ze hebben een vriendschapsrelatie die toch professioneel is. Heel bijzonder”, vindt Philippe Swiggers. Het was voor hem de eerste kennismaking met het sociaal werk.
De beelden zijn gebundeld in een boek met als titel Trots. Die titel verwijst naar de laatste houvast die elke mens – ook de meest kwetsbare – blijft behouden. Tegelijk is het een oproep aan elke sociaal werker om fier te zijn op zijn of haar werk. Tot slot is het een uitnodiging aan de hele samenleving om het sociaal werk naar waarde te schatten, omdat het een wezenlijke bijdrage levert aan het welzijn van alle burgers.
Laat de conferentie, de fotoreeks en dit dossier over sociaal werk dus geen eindpunt zijn. Zie het als een inspirerende (her)start om grondrechten en mensenrechten te blijven waarmaken, te blijven werken aan het welzijn van iedereen, en trots te zijn op het harde werk in de ‘zachte’ sector.